ការចិញ្ចឹម ត្រីក្នុងថង់ប្លាស្ទិក ជាបទពិសោធន៍មួយដែលពេញនិយមរបស់កសិករ ។ ក្រោយពីបានអានទស្សនាវដ្តីកសិករតែងតែចាប់អារម្មណ៍ ហើយយកទៅអនុវត្តន៍តាមបានជោគជ័យគ្រប់ៗគ្នា នៅតាមគ្រប់តំបន់ ។ បច្ចេកទេសនេះមានលក្ខណៈងាយស្រួល និងលក្ខខណ្ឌសមស្របសម្រាប់កសិករដែលមានដីតូច និងចំណាយអស់តិច ។ ក្រោយពីចិញ្ចឹមបាន ៦ ខែ គាត់ចាប់លក់បាន ២០ គីឡូក្រាមម្តង ដោយត្រីមួយមានទំងន់ ៣ ខាំ និងចាប់លក់បាន ៣ ដង ។ ការចិញ្ចឹមត្រីនេះ អាចធ្វើឲ្យជីវភាពគាត់បានល្អប្រសើរ ១ កំរិត ។
លោកពូ រស់ ម៉ៅ រស់នៅភូមិពញ្ញាអង្គរ ឃុំវត្តអង្គខាងជើង ស្រុកបន្ទាយមាស ខេត្តកំពត ។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា ការដែលគាត់ចិញ្ចឹមត្រីបាន ល្អនេះដោយសារតែគាត់អនុវត្តតាមបច្ចេកទេសដូចខាងក្រោម :
១.ការជ្រើសរើសទីតាំង
កន្លែង ចិញ្ចឹម ត្រូវជ្រើសរើសមើលក្បែរប្រភពទឹកងាយស្រួលផ្លាស់ប្តូរទឹក ដីទួលខ្ពស់មិនលិចទឹក និងជាកន្លែងវាលមិនម្លប់ពេក ហើយនៅជិតផ្ទះងាយស្រួលមើលថែរក្សា ។
២.ការរៀបចំកន្លែងចិញ្ចឹម
គាត់រៀបចំ រណ្តៅដែលមានទំហំបណ្តោយ ៤ ម៉ែត្រ ទទឹង ២,៥ ម៉ែត្រ និងជម្រៅ ០,៩ ម៉ែត្រ ។ រណ្តៅគាត់ជីកឲ្យមានជើងទេ កុំឲ្យបាក់ដី រួចក្រាលថង់ប្លាស្ទិកឲ្យសល់ប្រហែល ២ តឹក ចេញពីមាត់រណ្តៅ ដើម្បីដាក់ដីទប់ពីលើ ។ ក្រោយពេលក្រាលហើយ គាត់បានដាក់ភក់បាតត្រពាំងកំរាស់ ១ តឹក សព្វពេញបាតរណ្តៅ ក្រោយមកគាត់បានបាចកំបោរចំនួន ២ ខាំ ដើម្បីសម្លាប់មេរោគក្នុងរណ្តៅ បន្ទាប់មកទុកចោលរយៈពេល ២ ថ្ងៃ ទើបបូមទឹកចូលឲ្យពេញរណ្តៅ ។ ដើម្បីបង្កើតប្លង់តុង ( សត្វល្អិតជាចំណី ) គាត់បានដាក់ទន្រ្ទានខែត្រចំនួន ២ ដុំ (មួយដុំប្រហែល ១ គីឡូក្រាម) និងបានដាក់អាចម៍គោចំនួន ២ គីឡូក្រាម ដោយខ្ចប់នឹងស្បៃឈឹប ដើម្បីងាយស្រួលរំលាយសារធាតុ ។ រយៈពេល ១ សប្តាហ៍ ក្រោយពីទឹកមានប្លង់តុងល្អហើយ គាត់ស្រង់ទន្ទ្រានខែត្រ និងលាមកគោ ទើបអាចដាក់កូនត្រីចិញ្ចឹមបាន ។
៣. ការដឹកជញ្ជូន និងបរិមាណលែងកូនត្រី
កូនត្រី របស់គាត់ដែលដាក់ចិញ្ចឹមបានទិញមកពីស្ថានីយ៍ភ្ញាស់កូនត្រី ។ ក្រោយពេលមកដល់ផ្ទះ គាត់បានដាក់ថង់កូនត្រីក្នុងរណ្តៅដែលមានដាក់ទឹកពេញ ហើយមានប្លង់តុងរយៈពេល ១០ នាទី ដើម្បីឲ្យកូនត្រីមានភាពស៊ាំក្នុងទឹក ។ ក្រោយមកទៀត គាត់បានស្រាយមាត់ថង់ ហើយបាចទឹកបញ្ចូលបន្តិចម្តងៗឲ្យកូនត្រី ចេញតាមដំណើរកុំឲ្យកូមត្រីមានភាពភ័យរន្ធត់ ។ កូនត្រីដែលគាត់ដាក់ចិញ្ចឹមមានចំនួន ៤២០ ក្បាល ។ ក្នុងនោះត្រី អណ្តែងស្រែគាត់ដាក់ចំនួន ២០ក្បាល ប៉ុន្តែត្រូវក្រៀវដោយយកកន្ត្រៃកាត់ក្រចកចុងធ្មុងវាចោល ដើម្បីវាលូតលាស់លឿន ( កុំកាត់ជ្រៅពេក ) ។
៤.ប្រភេទចំណី និងការផ្តល់ចំណី
ចំណីដែល គាត់បានផ្តល់ឲ្យត្រីស៊ីមាន កន្ទក់ កណ្តៀរ ពោះវៀនមាន់ ទា ពស់ងាប់ ជន្លេន ។ ចំណីកូនត្រីដំបូងគឺ បាយ បបរលាយជាមួយកន្ទក់ ចំណីនេះឲ្យស៊ីរយៈពេល ១ សប្តាហ៍ ក្រោយមកគាត់បន្ថែមចំណី ផ្សេងទៀតដូចជា កណ្តៀរ ជន្លេនងាប់ និងបាយលាយជាមួយកន្ទក់ឲ្យស៊ីចំនួនពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ ( ចំនួនកន្ទក់ ១ គីឡូក្រាម ) ។
៥.ការគ្រប់គ្រង និងថែទាំ
ចំពោះទឹក គាត់ប្តូរ ១ ខែម្តង ដោយដងចេញ ៥ ប៉ោត និងដងដាក់វិញ ៥ ប៉ោត ហើយគាត់បានធ្វើរបាំងស្បៃការពារជុំវិញមាត់រណ្តៅ ដើម្បីការពារសត្វជ្រូក គោ មាន់ ទា និងពិសេសការពារការលោតចេញ ឬ ឡើងពីរណ្តៅ ។ នៅពេលដាក់ចំណី គាត់តែងតែគោះឈើដើម្បីហៅត្រីឲ្យស៊ីចំណី ។ ក្រៅពីគាត់ផ្តល់ចំណី គាត់តែងមើលជុំវិញរណ្តៅក្រែងមានពស់ ឬ កង្កែប ឬ កណ្តុរ កាត់របាំងរបស់គាត់ ។
៦.ការប្រមូលផល
ក្រោយពី ចិញ្ចឹមបានរយៈពេល ៦ ខែ ត្រីអណ្តែងរបស់គាត់លូតលាស់លឿនពី ២,៥ ខាំ ទៅ ៣ ខាំ ក្នុងមួយក្បាល ។ គាត់ប្រមូលផលដោយដងលក់ម្តងចំនួន ២០ គីឡូក្រាម ។ លក់បានចំនួន ៣ ដង ទើបអស់ ។ សរុបនៃការលក់ត្រី ទាំងអស់បាន ៣៦០ ០០០ រៀល ។ ក្នុងការចិញ្ចឹមត្រីនេះគាត់ចំណាយទិញកូនត្រី ៣៦ ០០០ រៀល ថង់ប្លាស្ទិក ៥០០០០ ( ថង់ប្លាស្ទិកអាចប្រើបាន ៣ ដង ) ស្បៃឈឹប ១២ ០០០ រៀល ។ សរុបគាត់ចំណាយអស់ ៩៨ ០០០ រៀល ។ ដូចនេះ គាត់ទទួលបានចំនួនសុទ្ធ ៦២៦ ០០ រៀល ដោយមិនគិតពីការបិភោគ ក្នុងគ្រួសារ ។
៧.ចំណាប់អរម្មណ៍
តាមរយៈ ការចិញ្ចឹមត្រីដែលទទួលជោគជ័យនេះ លោកពូបានមានប្រសាសន៍ថា ការចិញ្ចឹមនេះមិនចំណាយពេលច្រើន មិនលំបាកថែទាំ មិនចំណាយទន់ច្រើន មិនត្រូវការកន្លែងធំ ពិសេសចំណីងាយរកមិនចាំបាច់ទិញគេ ។ ម្យ៉ាងទៀតអាចផ្គត់ផ្គង់ធ្វើម្ហូបបរិភោគប្រចាំថ្ងៃ ហើយឆ្នាំក្រោយគាត់នឹងពង្រីកថែមមួយរណ្តៅទៀត និងជួយផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកភូមិឲ្យគាត់យល់ ហើយចិញ្ចឹមដូចគាត់ដែរ៕
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
អ្នកជំនាញកសិកម្ម បាននិងកំពុងអនុវត្តន៍គម្រោងចិញ្ចឹមត្រូវ ដោយបានរៀបចំអាងចិញ្ចឹមត្រូវគំរូប្រមាណ ជាង២០អាង ដើម្បីដាក់តាំងបង្ហាញ។ អាងត្រីបង្ហាញនេះ គឺរៀបចំឡើងដោយក្រុមការងារអភិវឌ្ឍន៍ភូមិធម្មជាតិរុនតាឯក ក្នុងបំណងឲ្យប្រជាពលរដ្ឋនៅទីនោះ ចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការចិញ្ចឹមត្រី ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលចូលគ្រួសារ។
អ្នកជំនាញបានជំរុញឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងភូមិធម្មជាតិរុនតាឯក គួរចិញ្ចឹមត្រីក្នុងអាងប្លាស្ទិក។ អ្វីដែលពិសេសនោះ គឺការចិញ្ចឹមត្រីអណ្ដែង ដែលជាប្រភេទត្រីងាយស្រួលចិញ្ចឹម និងមានទីផ្សារល្អសម្រាប់កសិករ។
អាងប្លាស្ទិក ដោយចិញ្ចឹមត្រូវអណ្ដែងជាង២០អាង ត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយក្រុមអ្នកជំនាញកសិកម្ម ក្នុងភូមិធម្មជាតិរុនតាឯក។ លោក កែវ ដូរ៉េ មន្ត្រីកសិកម្មនៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា និងត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យមកជួយអភិវឌ្ឍន៍ក្នុងភូមិអភិវឌ្ឍន៍ខាងលើ បានឲ្យដឹងថា ការចិញ្ចឹមត្រីអណ្ដែង គឺមានភាពងាយស្រួល ហើយកសិករអាចរកចំណីបានដោយខ្លួន។ ចំណីរបស់ត្រីអណ្ដែងរួមមាន កាកសំណល់ផ្ទះបាយ ចក កណ្តៀរជាដើម។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក ដូរ៉េ។
លោក ដូរ៉េ បន្ថែមទៀតថា ត្រីអណ្ដែងអាចដាក់ក្នុងចិញ្ចឹមក្នុងដង់ស៊ីតេខ្ពស់ ងាយស្រួលចិញ្ចឹម ហើយលូតលាស់លឿន គឺត្រឹមរយៈពេល៣ទៅ៤ខែតែប៉ុណ្ណោះ គេអាចចាប់លក់បាន។ ក្នុងអំឡុងពេល៣ទៅ៤ខែ វាអាចមានទម្ងន់ពី២ ទៅ៣ខំក្នុងមួយក្បាល ហើយអាចលក់ក្នុងតម្លៃពី ៨ពាន់ទៅ១ម៉ឺនរៀល។ សម្រាប់ទីផ្សារវិញ ក្រៅពីផ្គត់ផ្គង់ដល់អ្នកភូមិក្នុងរុនតាឯក លោក ដូរ៉េ បញ្ជាក់ថា ទីផ្សារត្រីអណ្ដែង ក៏បានធ្លាយដល់ខាងក្រៅភូមិផងដែរ។
វាគ្រាន់តែជាការចិញ្ចឹម ក្នុងអាងបង្ហាញតែប៉ុណ្ណោះ។ គោលដៅពិតរបស់អ្នកជំនាញ គឺចង់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ដែលរស់នៅក្នុងភូមិធម្មជាតិរុនតាឯក ចាប់អារម្មណ៍មកចិញ្ចឹមត្រីប្រភេទនេះ ដើម្បីរកចំណូលបន្ថែម។ លោក ដូរ៉េ បានលើកទឹកចិត្តដល់ប្រជាពលរដ្ឋ គួរចិញ្ចឹមត្រីអណ្ដែង ដែលជាប្រភេទត្រីងាយស្រួលចិញ្ចឹម ហើយពួកគេអាចមានពេលច្រើនសម្រាប់ធ្វើការអ្វីផ្សេងបាន។ លោក ដូរ៉េ ពន្យល់ថា៖« ក្នុងមួយថ្ងៃ យើងដាក់ចំណីវានៅម៉ោង ៧ព្រឹកម្តង និងម៉ោង៤រសៀលម្តង។ វាចំណាយតិច និងអាចចំណេញបានច្រើនគួរសម»។
ចំពោះដើមទុនក្នុងការចិញ្ចឹមត្រីអណ្តែងក្នុងអាងប្លាស្ទិក គឺគេត្រូវចំណាយប្រមាណ ៥០ម៉ឺនរៀល លើផ្ទៃអាងដែលមានទំហំ ១០ម៉ែត្រការ៉េ និងអាចដាក់កូនត្រីបាន ៤៥០ក្បាល។ កសិករអាចលក់បានក្នុងមួយអាង បានពី៨០នម៉ឺនរៀលឡើងទៅ។ យ៉ាងណា ការចិញ្ចឹមត្រីតាមលក្ខណៈបែបនេះ គឺតម្រូវឲ្យមានការដូរទឹកជាប្រចាំ ក្នុងនោះលោក ដូរ៉េ ណែនាំឲ្យកសិករគួរចិញ្ចឹមនៅកន្លែងដែលនៅជិតប្រព័ន្ធទឹក ព្រោះការដូរទឹក អាចពី១០ ទៅ១៥ថ្ងៃម្តង។
No comments:
Post a Comment